Zeytinburnu Kültür-Sanat Merkezi’ndeki “Şiirimizde 90’lar” adlı seminerde 90’lı yıllar şiirinin önemli temsilcilerini ve kitaplarını konuşan Şair Ali Emre, “80’ler şiirinde soğuk bir olgunluk, kırılganlık, estetizme fazla koşullanmış bir eda vardı. 90’lar şiiri ise biraz daha canlıydı fakat o da dağınıktı.”dedi.
Seminere 90 şiirinin bazı temel özelliklerini hatırlatarak başlayan Ali Emre, bu dönem şiirinin farklı şair profillerine de sahne olduğunu söyledi. 90’larda biraz da ilginç bir “ben” duygusu ve algısıyla, herkesin kendi yeteneğinin, birikiminin, gücünün peşinden gittiğini dile getiren Emre; “Bu, ortam korkusunun aşılmasında ve güç merkezlerinin sarsılmasında etkili ve yararlı oldu. Yavaş yavaş bir paradigma değişimi yaşanmaya başladı. Şiirin hem aktörleri, hem okuyucuları hem de içeriği, sözlüğü ve şahıslar kadrosu değişim emareleri gösterdi.” tespitini yaptı.
“ŞİİR, ETKİLİ VE SÜREĞEN BİR ‘BAYRAK YARIŞI’ İÇİNDE OLAMADI”
90’lardan itibaren “şiir kontrolden çıktı”, “şiirin manipülasyonu zorlaştı” gibi sözlerin daha sık duyulduğunu söyleyen Ali Emre; “Çünkü halkın kontrolü de bu yıllarda zorlaştı. Kökleşmiş odaklar, cepheler, kabuller sarsılmaya başladı.”dedi. Şair Emre, sözlerine şu tespitlerle devam etti:
“80’ler şiirinde soğuk bir olgunluk, kırılganlık, estetizme fazla koşullanmış bir eda vardı; 90’lar şiiri ise biraz daha canlıydı fakat dağınıktı. Yine de hem dikkate değer kişisel çabalar hem de bir söylem geliştiren, bir sistem getirmeye çalışan şairler, öbekler vardı. Şiir, etkili ve süreğen bir ‘bayrak yarışı’ içinde olamadı elbette. Herkes yarışı kendince yeniden başlattı, bu yüzden bayrak, ileriye çok fazla götürülemedi. Bunun sonucu olarak 2000’li yıllarda, dergilerde toplanma ve küçük öbekler oluşturma zorunluluğu doğdu. Doku ve kan uyuşmazlığına, mizaç çatışmalarına, yanlış yol ve yoldaş seçimlerine rağmen parça doğrular, parça güzellikler, kanona, statükoya teslim olmayan isimler çıkardı 90’lar şiiri.”
Ali Emre, genel tespitlerin ardından görseller eşliğinde 90’lı yıllar şiirinde öne çıkan şairler ve kitaplar üzerinde durdu. Bu şairler ve kitaplar hakkında özet bilgiler verdi, önemli noktaların altını çizdi. Az sayıda şair ve kitapla yetinmek zorunda kaldığını belirten Emre, başka birinin başka isimler ve kitaplar üzerinde durmasının da mümkün olduğunu belirtti.
Ali Emre’nin kitaplarıyla birlikte sözünü ettiği şairler arasında; “Ali K. Metin, Yücel Kayıran, Süleyman Çobanoğlu, Ömer Erdem, Cevdet Karal, Metin Kaygalak, İbrahim Tenekeci, Ali Ayçil, Hüseyin Akın, Ahmethan Yılmaz, Selim Temo, Mehmet Can Doğan, Celal Fedai, Hüseyin Akın, Hakan Arslanbenzer, Ahmet Murat, Hakan Şarkdemir, Murat Güzel, Baki Ayhan T., Mustafa Muharrem, Şeref Bilsel, Suavi Kemal Yazgıç, Osman Özbahçe, Bülent Ata, Mehmet Aycı, Bünyamin K.” gibi isimler vardı.
İlerleyen günlerde 90’larda yazmaya başlayan kadın şairlerle ilgili özel bir program yapmak istediğini belirten Ali Emre, programı soru-cevap faslıyla sona erdirdi.
